...

شمعی و خوبان همه پروانه ات

کعبه ی دلها، رخ جانانه ات

***

من بی می ناب زیستن نتوانم

بی باده، کشید بار تن نتوانم

من بنده آن دمم که ساقی گوید:

یک جام دگر بگیر و من نتوانم