آرزو ....

همه چی می تونه یه اتفاق باشه، یه خواب یه خیال یا حتی شاید یه بهانه ....

ای کاش حتی زندگی هم یه خواب یا خیال بود

حرف از نا امیدی نیست، حرف از خستگی نیست، حرف از یه آرزوئه، حرف از آزادیه، حرف از یه زندون بزرگتره !

وقتی هر کسی برا موندن فقط بهانه ای داره که این بهانه بهش دلبستگی میده و تو دنبال یه چیزی بالاتر از یه بهانه باشی و مطمئن باشی یافت می نشود! اونوقت ....

اوضاع همینه، یعنی همین بوده و همیشه هم همین خواهد بود

وقتی سعی میکنی حتی به یه بهانه ی ساده برای زندگی دل خوش کنی و اون بهانه رو پیدا نمیکنی ....

وقتی خودتو فدای زنده بودن با ترس میکنی و تنهائیتو میشکنی بخاطرش، دیگه اون یه ذره سنگ صبور همیشگیت رو هم از دست دادی ....

این چیزا رو نمیشه گفت  اگه هم بشه نباید گفت، چون اون چیزی که گفتنیه رو نمیشه گفت و اون چیزی که گفته میشه اون چیزی نیست که گفتنیه .....!

حرف از باور یه آرزوی قشنگه، می دونم این روزا نه باوری وجود داره نه آروزی قشنگی ولی حداقل میشه توی این ذهن نیمه جونمون تصورش کرد

شاید همینقدرشم غنیمتی باشه ....

 پ.ن : گشتن نبود، گفتن نگرد نیست.

پ.ن :  گشتم نبود، نگرد نیست !